-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:31527 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

آيا انسان ميتواند، در هنگام فرا رسيدن قيامت توبه كند؟

از نظر قرآن كريم، توبه از تمام گناهان و نسبت به همة اشخاص و در هر زمان و مكان صحيح است و تنها استثنايي كه در قبول شدن آن وجود دارد، اين است كه اگر انسان زماني به سراغ توبه رود كه در آستانة برزخ قرار گرفته و مقدمات انتقال او از دنيا فراهم شده است و يا عذاب الهي فرا رسيده باشد و يا موقع فرا رسيدن قيامت و رسيدگي به حسابها باشد، توبة او پذيرفته نميشود و در آن زمان درهاي توبه بسته خواهد شد، زيرا كسي كه در آن حال توبه كند، توبة او اضطراري خواهد شد، نه اختياري و توأم با ميل و رغبت، قرآن كريم در اين باره ميفرمايد:ولَيسَتِ التَّوبَةُ لِلَّذينَ يَعمَلونَ السَّيِّ ?‹اتِ حَتّيَ اِذا حَضَرَ اَحَدَهُمُ المَوتُ قالَ اِنّي تُبتُ ال ?‹ـَنَ ولاَالَّذينَ يَموتونَ وهُم كُفّارٌ...; (نسأ،18) و براي كساني كه كارهاي بد را انجام ميدهند و هنگامي كه مرگ يكي از آنها فرا برسد ميگويد الان توبه كردم، توبه نيست و نه براي كساني كه در حال كفر از دنيا ميروند.... دليل آن هم روشن است، زيرا در حال احتضار و در آستانة مرگ و پس از آن، پردهها از برابر چشم انسان كنار ميرود، قسمتي از حقايق مربوط به جهان ديگر و نتيجة اعمالي كه در اين جهان انجام داده با چشم خود ميبيند، قهراً در اين صورت هر گناهكاري از اعمال بد خود پشيمان شده و همانند كسي كه شعلة آتشي را نزديك خود ببيند از آن فرار ميكند. اساس تكليف و آزمايش خداوند نيز براين گونه مشاهدهها استوار نبوده، بلكه بر ايمان به غيب و مشاهده با چشم دل و عقل بنا نهاده شده است.( ر.ك: تفسير نمونه، آيتالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 3، ص 315، نشر مدرسة الامام علي ابن ابيطالب. )

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.